Zupa kokosowo-imbirowa – składniki

1. marchew – 500 g
2. batat – 1 szt.
3. cebula – 1 szt.
4. imbir świeży – 1 małe kłącze
5. mleczko kokosowe – 6 łyżek
6. limonka – 1 szt.
7. papryczka chili – 1 szt.
8. kolendra – 0,5 pęczka
9. jabłko zielone – 1 szt.

10.imbir mielony – 1 szczypta

11.kmin rzymski mielony – 1 szczypta

12.oliwa z oliwek

13.sól

14.pieprz

Zupa kokosowo-imbirowa – przygotowanie

Przygotuj

1.blender

2.moździerz

Krok 1 – podsmażamy warzywa

Marchewki i batata obieramy. Jedną marchewkę odkładamy, resztę warzyw kroimy w drobną kostkę. Na patelni rozgrzewamy oliwę i podsmażamy marchew, następnie przekładamy ją do garnka. Na tej samej patelni podsmażamy batata i dodajemy do marchewki. Całość zalewamy wodą. Cebulę, posiekaną w drobną kostkę, szklimy na patelni i dodajemy do warzyw. Gotujemy do miękkości warzyw.

Krok 2 – blendujemy zupę

Pozostałą marchewkę kroimy w drobną kostkę. Chili siekamy drobno (ilość wedle uznania) i dodajemy do zupy. Doprawiamy kminem, odrobiną mielonego imbiru i drobno pokrojonym, świeżym imbirem. Zupę blendujemy na jednolitą masę. Mleczko kokosowe mieszamy, aby miało jednolitą konsystencję, i dodajemy do zupy. Ponownie blendujemy. Doprawiamy solą, pieprzem, sokiem i otartą skórką z limonki.

Krok 3: przygotowujemy dodatki

Na patelnię wylewamy odrobinę oliwy i podsmażamy marchewkę, którą wcześniej odłożyliśmy. Doprawiamy solą i pieprzem. Kolendrę siekamy, wrzucamy do moździerza, dolewamy oliwę i rozcieramy. Jabłko kroimy w cienkie paseczki. Zupę nalewamy do miseczek, posypujemy podsmażoną marchewką. Dekorujemy paseczkami jabłka, kolendrową oliwą i posiekanym chili.

Kokos – wartości odżywcze

Kokos zawiera sód, potas, błonnik, a także dużą ilość magnezu, wapnia, żelaza i kwasu askorbinowego. Poza tym, jest źródłem białka i wpływających pozytywnie na zdrowie tłuszczów – kwasów tłuszczowych. Kokos dostarcza także wielu witamin, między innymi witaminy C, A, D oraz B6 i B12.

 Woda kokosowa bogata jest w sole mineralne, antyutleniacze i elektrolity, natomiast olej kokosowy zawiera kwas foliowy, laurynowy i kaprylowy, ważne dla układu odpornościowego. Mleczko kokosowe to przede wszystkim źródło białka.

Imbir – właściwości lecznicze

Imbir wykorzystywany jest do zwalczania wielu różnorodnych dolegliwości zdrowotnych. Przede wszystkim wpływa on korzystnie na pracę układu trawiennego przez pobudzenie odpowiednich organów do produkcji śliny i soków żołądkowych. Dodatkowo imbir działa żółciopędnie i rozkurczowo. Co ciekawe – spożycie odpowiednich dawek przyprawy łagodzi objawy porannych mdłości u kobiet w ciąży! Oprócz tego imbir uśmierza bóle żołądka i wzmaga apetyt. Przyprawę wykorzystuje się również w trakcie przeziębień – skutecznie rozgrzewa ona organizm oraz korzystnie wpływa na układ odpornościowy. Kłącze imbiru lekarskiego świetnie radzi sobie także z migreną, infekcjami gardła, leczeniem kaszlu, kataru i nieżytu górnych dróg oddechowych. Przyprawa przez swoje odkażające właściwości zalecana jest w przypadku różnych schorzeń stomatologicznych – dezynfekuje ona bowiem jamę ustną i odświeża oddech. Imbir polecany jest też osobom ze zbyt wysokim stężeniem cholesterolu we krwi.

Nie każda osoba zdaje sobie sprawę z tego, jak ważny w naszej diecie jest tłuszcz, który jest nie tylko skoncentrowaną formą energii, ale też nadaje pożywieniu przyjemny smak. Tłuszcz pokarmowy to źródło energii, materiału budulcowego tkanek, niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Mamy naprawdę wiele różnego rodzaju tłuszczy, wyróżniamy tłuszcze dobre i złe. Tymi złymi tłuszczami, nazywane są nasycone kwasy tłuszczowe, które znajdują się w produktach, takich jak na przykład masło, smalec, ser, pełne mleko, śmietana, ja również zawiera je tłuste mięso. Dobrymi tłuszczami, są natomiast nienasycone kwasy tłuszczone, które występują, jako jednonienasycone kwasy tłuszczowe oraz wielonienasycone kwasy tłuszczowe.

Dobre tłuszcze

Najbardziej wartościowe są tłuszcze nienasycone – to one chronią nas przed chorobami. Dostarczają ich przede wszystkim tłuste ryby morskie: łosoś, makrela, śledź. Im bardziej tłuste, tym lepsze! Dobre tłuszcze znajdują się też w oliwie, oleju rzepakowym, orzechach. Ale z jedzeniem ich też nie wolno przesadzać. Bowiem wszystkie tłuszcze, i te dobre, i złe, są kaloryczne. Dlatego w diecie zdrowej osoby dorosłej tłuszcze powinny dostarczać do 30 procent dziennej dawki energii, w tym tłuszcze pochodzenia zwierzęcego tylko 6-7 procent. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe regulują ponadto w organizmie wiele czynności, jak chociażby transport i metabolizm innych tłuszczy, cholesterolu, a także mają wpływ na krzepliwość krwi.Dobrze wiedzieć, gdzie jest więcej kwasów tłuszczowych z grupy omega-3 i omega-6, by zachować ich prawidłowe proporcje. Przewagę kwasów omega-3 nad omega-6 znajdziemy w oleju z łososia, oleju z wątroby dorsza, oleju z sardynek, olej ze śledzia i oleju lnianym. Dużą przewagę omega-6 nad omega-3 mamy w oleju z orzechów włoskich, oleju sojowym, oleju z zarodków pszennych, smalcu, oliwie z oliwek, oleju słonecznikowym, oleju z otrębów ryżowych, mieszaninie margaryny z masłem, oleju palmowym, kukurydzianym, sezamowym i oleju z pestek winogron. Omega-3 nie zawiera np. olej arachidowy.

Kwasy tłuszczowe omega 6 i omega 3

Kwasy tłuszczowe omega 3 i omega 6 nazywane są podstawowymi, gdyż organizm ludzki ich nie wytwarza. Dlatego pochodzą wyłącznie ze spożywanej przez nas żywności. Kwasy omega 6 pomagają gromadzić tłuszcz, prowadzą do zagęszczenia i krzepnięcia krwi, rozwoju procesów zapalnych, stymulują powstanie komórek tłuszczowych i nowotworowych, wywołują reakcje alergiczne. Kwasy omega 3 działają zupełnie inaczej: pomagają w kształtowaniu i rozwoju układu nerwowego, nadają elastyczność  ścianom komórkowym i zapobiegają zapaleniom, ograniczają wytwarzanie komórek tłuszczowych. Nasza równowaga fizjologiczna zależy w znacznej mierze od równowagi między kwasami omega 3 i omega 6 w naszych organizmach, czyli w naszej diecie. Zachwianie proporcji dostarczanych naszemu organizatorowi tłuszczów, powszechna przewaga omega 6, a niedobory omega 3 powodują, że krew przybiera konsystencję śmietany. Do tego, oprócz wielu innych składników, musi znaleźć miejsce dla obcych i własnych protein, trójglicerydów, fosfolipidów, kolagenu, metali ciężkich, cholesterolu i wapnia w ilościach dalece odbiegających od normy. Jest to przyczyną niedostatecznego transportu przez krew tlenu do komórek i wielu, o ile nie większości schorzeń współczesnego człowieka.

Gorączka to przede wszystkim reakcja organizmu nie tylko na bakterie, wirusy czy grzyby, ale też na przykład na alergeny, ciało obce lub chemikalia.

Przyczyny gorączki

Gorączka jest objawem towarzyszącym bardzo wielu chorobom. Cierpią z jej powodu chorzy, których dotknęły:

• infekcje dróg oddechowych, zarówno bakteryjne, jak i wirusowe
• infekcje dróg moczowych
• choroby zakaźne
• biegunki wywołane przez rotawirusy, norowirusy, adenowirusy, ale też bakterie,
• nadczynność tarczycy
• zapalenie żył
• zawał serca
• udar mózgu
• nowotwory oraz ich leczenie
• choroby autoimmunologiczne
• rozległe urazy
• choroby układu nerwowego
• bakteriemie, posocznica

Gorączka – kiedy się zaczyna?

U człowieka prawidłowa temperatura ciała mieści się w granicach 35,5’C do 37,2’C. Temperatura w przedziale 37,2-38,0’C to stan podgorączkowy. U osób dorosłych przekroczenie poziomu 38’C oznacza gorączkę. Jeśli chodzi o dziecko to jego właściwa temperatura powinna znaleźć się  w przedziale 36,3-37,2;C. Stan podgorączkowy u dzieci, podobne tak jak u dorosłych, to temperatura do 38’C.

Jakie są rodzaje gorączki?

Wyróżniamy kilka rodzajów gorączki:

• Gorączka nieregularna – wysokość temperatury zmienia się kilkukrotnie w ciągu doby
• Gorączka pierwotna – okresy bezgorączkowe przeplatają się z okresami podwyższonej temperatury co kilka dni
• Gorączka przerywana – zmienność okresów bezgorączkowych i okresów o wyższej temperaturze w ciągu doby
• Gorączka trawiąca – znaczna temperatura ciała, z wahaniami nawet o 2-3oC

Kiedy należy zbić gorączkę?

Przy wysokiej gorączce u dorosłego człowieka – powyżej 39’C, możemy przygotować zimnie kompresy na czoło, szyję i kark. Można również zastosować kąpiel, temperatura wody powinna być niższa tylko o jeden stopień od temperatury ciała, a następnie należy dolewać zimnej wody do momentu, kiedy temperatura chorego spadnie poniżej 37’C.

Zbijanie gorączki u dzieci, to podawanie im dużej ilości płynów. Nie wolno stosować obniżających temperaturę leków zawierających aspirynę i polopirynę. Jeśli stan podgorączkowy trwa dłużej niż 3 dni, należy iść do lekarza.

Dieta w gorączce

Zmiany w menu wskazane w trakcie gorączki wynikają ze skutków, jakie niesie ze sobą podwyższenie temperatury naszego ciała. Wzrost temperatury ciała na przykład tylko  o jeden stopień Celsjusza powoduje:

• wzrost metabolizmu o 20%,
• wzrost częstości skurczów serca,
• wzrost dobowego parowania niewidzialnego o 500 ml,
• wzmożony rozpad białek.

Dieta w okresie gorączki powinna więc zawierać:

• około 20% kcal więcej niż wynosi zapotrzebowanie
• około 2 g białka na kilogram masy ciała, z przewagą białka pochodzenia zwierzęcego.
• około 30–40 g dodanego tłuszczu; mniej błonnika (poniżej 30 g na dobę); źródła żelaza i witaminy C.

Jeżeli cierpisz z powodu dolegliwości ze strony układu oddechowego nie czekaj tylko jeszcze dziś zapisz się na badanie spirometryczne!

Kaszel

Niekontrolowany kaszel niezwiązany z występowaniem żadnej grypy dopada cię często w okolicach wiosennej pory? Przyczyną Twoich dolegliwości mogą być choroby układu oddechowego. Dlatego najlepszym wyjściem będzie poddanie się badaniu – spirometrii. 

Powodem do wykonania badania są także deformacje klatki piersiowej, dziwne szmery w płucach oraz ciągłe odkrztuszanie wydzieliny. Chorobom układu oddechowego często sprzyjają okoliczności. Jeżeli nałogowo palisz papierosy lub w pracy masz ciągły kontakt np. z pyłem, smogiem czy szkodliwymi gazami musisz liczyć się z konsekwencjami. W przypadku takich osób spirometrię zaleca się wykonywać profilaktycznie – regularnie raz lub kilka razy do roku

Spirometria jest skuteczna w wykrywaniu jednej z najbardziej niebezpiecznych chorób układu oddechowego jakim jest POChP czyli przewlekła obturacyjna choroba płuc.

POChP jest schorzeniem trudnym do zdiagnozowania ponieważ na początku przebiega zupełnie bezobjawowo. Tylko szybka diagnoza jest gwarancją sukcesywnego leczenia.

Częstym badaniom spirometrycznym poddawani są również astmatycy – tylko w ten sposób można sprawdzić czy leczenie przynosi oczekiwane efekty.  Cele, w których wykonuje się badania spirometryczne

Spirometria wykonywana jest z reguły w celu wykrycia schorzeń układu oddechowego.

Choroby układy oddechowego często obejmują nie tylko jednej narząd a kilka co znacznie wpływa na ich prawidłowe funkcjonowanie. Zmiany mogą dotknąć m.in.: mięśni klatki piersiowej, płuc, opłucnej, oskrzeli itp.

Badanie spirometryczne wskazane jest także przed wykonaniem operacji w rejonie klatki piersiowej. Dotyczy do się głównie osób z zaplanowanym przeszczepem płuc, nowotworami płuc oraz rozedmą płucną.

W wypadku spirometrii oprócz wyżej wymienionych wskazań istnieje także kilka przeciwwskazań do wykonania tego badania. Na spirometrię w żadnym wypadku nie powinny decydować się osoby będące zaraz po operacji oczu. Kolejną grupą pacjentów są osoby z tętniakami aorty oraz rekonwalescenci po zabiegach operacyjnych odczuwający dolegliwości bólowe jamy ze strony jamy brzusznej i okolic klatki piersiowej – w ich przypadku badanie nie jest tyle groźne co po prostu nieskuteczne, silny ból uniemożliwi zrobienie głębokiego wdechu oraz wydechu, co odbywa się zawsze podczas badania.

Jeżeli planujesz podjąć się udziału w maratonie biegowym czy zacząć nurkować, a może wspiąć się na wysoki szczyt, będą Ci potrzebne zdrowe płuca! Aby dobiec do mety czy wspiąć się na sam szczyt Twój układ oddechowy musi być w 100% sprawny.

Badanie możesz wykonać bezpłatnie pod warunkiem, że masz skierowanie od swojego lekarza. Wykonanie badania prywatnie nie przekroczy kosztu 60 zł. Wraz z pewnością, że twoje płuca są bez zastrzeżenia i z odpowiednim treningiem, na pewno nie znajdziesz sobie równych, pokonując największe rekordy i swoje ograniczenia!

Wybór musli to nie lada zagwozdka nawet dla osób, które od dawna żyją na zdrowej diecie. Aby dokonać słusznego wyboru warto wziąć pod uwagę kilka zasadniczych kryteriów. Pierwszym z nich jest rzecz jasna skład – tylko na podstawie składu możemy wywnioskować, czy tytułowy produkt zawiera cenne wartości odżywcze. Zdarza się, że jest ich zbyt mało, dlatego rozsądnym rozwiązaniem tej sytuacji jest indywidualna kombinacja, która pozwoli uwypuklić wszystkie – najważniejsze wartości odżywcze.

Wiele osób trenuje w domu i nie zdaje sobie sprawy z tego, że źle wykonane ćwiczenie może prowadzić do poważnych kontuzji, które często mogą wykluczyć nas z aktywności fizycznej na długi czas. Brak rozgrzewki, niepoprawne ułożenie stóp, zły wyprost pleców to tylko kilka błędów popełnianych przez początkujące osoby. Jeśli nie jesteś pewny, czy dane ćwiczenie wykonujesz poprawnie technicznie, zapisz się na siłownię i daj ocenić swoją sprawność trenerowi.